Adembenemend

We zijn nu al een aantal dagen weg uit Sucre en toch blijft er nog veel nazinderen van onze ervaringen en ontmoetingen daar. Gezien het tempo van ons programma is er niet veel tijd om dit rustig te plaatsen,dit wordt meer dan zeker thuiswerk gezien het de volgende dagen niet minder druk zal worden.
Gisteravond onze eerste regenbui hier gehad,het is een raar gevoel na meer dan 2 weken niets dan een strak blauwe hemel gezien te hebben.
Puno 6.30u,ontbijt met zijn allen. De bus komt ons halen aan het hotel om 07.10u. We worden naar een terminal gebracht van een prive luxe tour maatschappij. De bus is een echte luxe tourbus zoals we die bij ons kennen. De rit start om 08.00 u richting Cusco. Van bij het vertrek zit er een tweetalige gids mee in de bus. (Spaans en Engels). We vernemen meteen dat dit geen gewone verplaatsing tussen Puno en Cusco zal worden. Maar eerder een heuse leeruitstap. We gaan een aantal bezienswaardigheden bezoeken vertelt men ons zoals een archeologisch museum, een Inca site en de "sixtijnse kapel" van de Andes.
Blijkt tevens dat we een lunch aangeboden krijgen halfweg de reis: Onze dag kan niet meer stuk. Er is echter een nadeel:de reis zal 9 uur duren ipv de voorziene 6 uur.
We klimmen terug naar boven de 4000m en de landschappen zijn adembenemend. Adembenemend is het ook voor hen die nog steeds geplaagd zitten met een zware verkoudheid want hoogtes van meer dan 4000 m zijn ook letterlijk adembenemend op je longen.
Het archeologisch museum in Pucara geeft een inzicht in de Pucaramythologie. Betreft een volk dat hier leefde tussen 500vC tot 400nC. Het belangrijkste dier van deze cultuur is de poema,we krijgen nog wat theorieen over de vorm van het Titicacameer dat zou bestaan uit een poema,een vis en een inca-engel.
Met de nodige fantasie geef je hun gelijk. De manier van uitleg doet ons even terug flashbacken naar onze schoolreizen uit de lagere school.
We stoppen later nog op de Raya,het hoogste punt van deze trip en is tevens het punt waar de westelijke Cordilerra en de Oostelijke Cordilerra samenkomen. Het punt ligt op 4328 m hoogte en geeft een adembenemend uitzicht op een hoger gelegen gletsjer van 5600 m.
De gids vertelt ons dat we vanaf dit punt zullen beginnen dalen en dat ook de vegetatie en landbouw anders zal zijn. Verderop vertraagt de bus en toont ons opnieuw een soort gletsjers die in het regenseizoen bezaait is met diverse watervallen die op hun beurt in een soort lagune terechtkomen. Deze lagune is de bron van de Amazone rivier. Alleen heeft de rivier nog een andere naam. De rivier verandert nog vier keer van naam vooraleer ze uiteindelijk de Amazone wordt. De langste rivier van de aarde met een lengte van 6800 km. We kunnen het ons nauwelijks voorstellen dat dit de bron is.
We duiken verder naar beneden de Incavallei in.
Rond de middag stoppen we in een klein dorp Sihuani,waar we een buffet krijgen aangeboden en waar we tevens eens een echte vakantiesfeer proeven, buiten op een heerlijk terras in het zonnetje met een zalige temperatuur en bovendien nog een live-orkest op voldoende afstand, wat zouden we ons nog meer wensen. Tijd, want we moeten na het eten al meteen vertrekken. Volgens de gids zullen we iets verderop stoppen voor nettere toiletten doch dit blijkt de volgende commerciele stop waar men o.a zilver verkoopt en men cavias en lamas kan zien.
We rijden verder richting Cusco en stoppen in Raqchi waar we een archeologische site bezoeken van de Incas. Het is een blitsbezoek toch we kunnen ons een beeld vormen van de tempel en de huizen die hier ooit gestaan hebben. Rondom de site was een versterkte muur van meer dan 7 km lengte, 2m hoog en 1 m breed, de voorloper van de Chinese muur?
Rond 15.45 u stopt de bus in een ander klein gehucht waar men met de bus nauwelijks door de straten tot aan de Plaza geraakt. Hier staat een kerk gebouwd in de 17de eeuw en welke binnenin een soort Sixtijnse kapel is. Je verwacht deze praal niet in dit oord. Het tabernakel is volledig vervaardigd uit cederhout dat nadien belegd is met 18 karaats goud. De Peruanen kennen zich zelf want de kerk wordt hier dag en nacht bewaakt:). Men is hier volop bezig met het restaureren van de vele frescos. Opvallend is dat de Peruanen niet volledig de katholieke leer volgen. Er blijven symbolen en rituelen hangen die nog afstammen uit de Incatijd. Men vereert hier nog steeds ook moeder aarde. Je ziet trouwens boven het tabernakel een grote zon waarin het paaslam is afgebeeld. Op het plafond zijn tevens nog Moorse invloeden waar te nemen.Een echt mooi en interessant kerkje.
We vertrekken verder richting Cusco de stad van de Incas en nog steeds gelegen op meer dan 3300 m hoogte.
Bij het binnenrijden zien we een grote poort met daarop geschilderd "Enzo Ferrari" Enzo heet ons hier ook blijkbaar welkom.
Aan de terminal staat een ander busje ons op te wachten om ons naar het hotel te brengen. We zijn ondertussen de tel kwijt hoeveel maal de bagage al veranderd is van busje en hotel, een echte sleurvakantie.
Het busje laat ons eerst even proeven van de mooie Plaza des Armas hier in Cusco en het moet gezegd, het is hier ook echt mooi. We zagen nog net de zon ondergaan in Cusco bij aankomst in ons hotel. Het hotel ligt hierboven de stad. Een aangenaam hotel waar we nu een nacht zullen slapen.
Morgen vertrekken we immers al om 10.00 uur naar Aguacalientes voor een nacht om op donderdagmorgen naar de Macchu Picchu te kunnen gaan. Het wordt morgen gedeeltelijk een bus en treinreis. We mogen voor de kinderen nog eens onze zwemkledij uithalen want aguacalientes heeft zijn naam niet voor niets als er geen warmwaterbaden zouden zijn.
We kijken er al naar uit.
Deze avond de stad even ingedoken voor een lekkere hap. Je wordt hier letterlijk van straat getrokken door de vele mannen en vooral vrouwen (Herman deze keer) die hun restaurant willen aanprijzen. we gaan op zoek naar het restaurant dat gekend staat om zijn Cuy (we laten het aan jullie over om uit te zoeken wat dit is, doch het is een nationale lekkernij) Helaas zit het volgeboekt voor deze avond. Niet getreurd, we reserveren alvast voor vrijdagavond. We komen uiteindelijk in een gezellig restaurant met lokale specialiteiten en waar de zoveelste Peruaanse band zijn muziek en vooral hun CDs staan te slijten.
Het melodietje van el Condor Pasa en Quantanamera kennen we ondertussen al uit ons hoofd. Het eten is heerlijk maar van een lekkere espresso hebben ze geen kaas gegeten hier in Peru.
Om he eten wat te laten zakken gaan we tevoet naar het hotel en dit is een zwaardere training dan de Doornstraat op de Velle !

Voor het slapen gaan nog even ons dagelijks typeuurtje voor de vele ondertussen leesverslaafden. Begin alvast af te kicken want vrijdagavond zal het leesplezier meer dan waarschijnlijk afgelopen zijn.

Nog even dit wat het eten betreft hier: we hebben de afgelopen weken meer dan voldoende patatas fritas gegeten, je krijgt dit quasi bij elk gerecht samen met rijst en aan lekker rundsvlees heeft het ons ook nog niet gemankeerd, je hebt hier trouwens meer variateiten dan bij ons.

Bedankt voor de vele warme reacties.
Fotos plaatsen is moeilijk gezien er niet overal een USB poort beschikbaar is en we anders nog een internetcafe moeten opzoeken. Van zodra we dit kunnen mogen jullie ze verwachten.
Het is niet zeker dat we er morgen zullen in slagen iets na te laten, je hoort ons zeker terug donderdagavond bij terugkeer in Cusco !
Hasta la vista