Cafayate

Wat we gisteren niet vertelden is dat we gisteren bij het binnenrijden van Salta een libreria (boekenwinkel)zagen in de calle Buenos Aires. De naam van dit winkeltje was libreria Enzo....Na alle noodzakelijke reserveringen en boekingen gedaan te hebben hier in Salta voor de komende dagen werden we aangetrokken door onze onzichtbare gids om dat winkeltje eens te gaan bekijken van dichtbij. Het winkeltje zelf stelde niet voor maar op weg naar daar passeerden we het reisbureau waar de onze trip voor vandaag naar Cafayate hebben besteld. Onze onzichtbare gids heeft er zo voor gezorgd dat ondanks de dag langer hier we een overgetelijke dag hebben gehad.
Deze morgen werden we afgehaald aan het hotel door een chauffeur die onze bagage eerst naar het hotel bracht waar we deze nacht zullen slapen, we hadden kunnen regelen dat we onze bagage hier al konden droppen. Rond 07.45u dan maar op weg naar Cafayate. Toen we vertrokken was het een aangename temperatuur voor dit ochtelijk uur, wel de nodige wolken die misschien onze uitzichten zouden filteren...
Op weg naar Cafayate trok de hemel open en werd het opnieuw een stralende dag. We waanden ons de eerste uren in de Franse Dordogne, groene vruchtbare velden aan ons weerszijden van de weg met op de achtergrond hoge toppen van de Andes. De valle de Lerma noemt deze vruchtbare vallei. We reden tevens door velden waar men tabak kweekte. Volgens onze gids ia Salta nog steeds een van de grotere producenten van tabak na Cuba. Na een 90 kilometer rijden doken we een "gorges" de weg ging hoger en hoger de bergen in maar de wegen hier zijn goed berijdbaar. Aan onze zijde duikt af en toe een snelstromende rivier op met roodbruin water, het lijkt wel een soort wilde stroom van chocomelk...
De gids doet zijn werk uitstekend en geeft ons tijdens de rit de nodige uitleg en stopt op de mooiste plekjes om te zien. Het uitzicht is adembenemend. De rotsen zijn roodbruin van kleur, met witte en grijze strepen. De mineralen hier zorgen voor dit kleurenspektakel. Een natuurlijk anfiteatro dat gevormd is miljoenen later door een waterval is de trekpleister op de weg naar Cafayate. De akoestiek zorgt dat de schaarse muziekanten hier een oorstrelend nummer brengen.
Het lijkt wel of men hier elke rotsformatie hier een naam heeft gegeven: La garganta de diablo " de keel van de duivel" is eveneens een rekpleister, men noemt hier zelfs een rotsformatie de Titanic gezien de rotsen schuin de grond ingaan alsof het een zinkend schip is. Meer en meer voelen we ons echte Japanse toeristen "take a picture" ons fototoestel kan nauwelijks volgend met het vastleggen van al dit schoons. Na een rit van 4 uur stoppen we uiteindelijk in Cafayate, een mooi zonovergoten dorp tussen de bergen met vele wijngaarden en wijnhuizen....we kunnen eerst proeven van een plaatselijke zoete specialiteit en daarna gaan we wijn degusteren in een wijn"kasteel" We krijgen een korte rondleiding en dan even degusteren van de drie betaalbare lekkere wijntjes. De betere wijnen laten ze niet degusteren. Gezien het dan al 13.30 u is gaan we eerst iets eten en hebben dan nog een half uurtje om even rond te lopen in Cafayate, het toerisme is hier duidelijk de bron van inkomsten doch zonder te overheersen. Om 14.30u keren we terug richting Salta, opnieuw 182 km op een bochtig traject. Eerst nog even wijn degusteren in een tweede kasteel doch hier is men niet ec ht vriendelijk zodat we hier snel vertrekken, de wijn beviel ons tevens minder, volgens de gids zijn ze hier commerciëler dan bij de eerste en dat is duidelijk te merken.
Op terugweg geeft de zon een ander kleurenspektakel dan op de heenweg. De rosten zien we nu ook uit een andere dimensie, het landschap hier verveelt ons geen minuut, de kolkende bruine stroom blijven we volgen. Op een bepaalde plaats is de weg enkele wegen geleden weggespoeld.
Op een bepaald moment is er een muur waarop diverse namen staan geschilderd en ja...Enzo staat opnieuw hier tussen te lezen. Onze onzichtbare gids doet hier vandaag goed zijn werk.
Rond 18.30u zijn we terug gearriveerd in Salta aan ons hotel, moe van de laatste dagen maar tevreden. Blij dat we uiteindelijk zonder dat we het echt hadden gepland toch een stukje van Argentinie hebben gezien. Als we naar elkaar kijken weten we het zeker: hier komen we ook nog terug.
Argentinia bevakt ons enorm, opnieuw een land met contrasten doch met minder zichtbare armoede.
Morgen vroeg uit de veren, we moeten om 06.30 uur aan de busterminal zijn voor de 10.30u durende rit naar San Pedro de Atacama, terug naar Chili, waar onze reis 15 dagen geleden begon....
We zullen trachten als we terug in Santiago de Chili zijn volgende zaterdag om wat foto´s te posten. Het uploaden duurt soms te lang, en de tijd vliegt hier....
Met een bijzondere dank aan onze onzichtbare reisgids Enzo.
Herman, geen slecht idee om reisgids te worden, een nieuwe loopbaan ligt in het vooruitzicht als ik binnen een tien jaar op pensioen ga ...we zullen eerst nog zelf wat terrein verkennen hier....

Tot lees vanuit Chili ...xxxx