Surrealisme en Chili
Door: Luc en Rita
Blijf op de hoogte en volg Luc
04 Maart 2011 | Chili, San Pedro de Atacama
Gisternmorgen zijn we om 03.45 u reeds uit de veren, tussen 4.00 u en 4.30 u kwam men ons oppikken om maar de geisers van Tatio te rijden. Op de bus stond el comienzo de la aventura. Om 04.15 kwam het busje dat eerst nog een aantal andere mensen dienden op te halen in de diverse hotelletjes hier in San Pedro. Om half vijf vertrokken we in het donker de bergen in, veel konden we niet zien buiten gezien de gitzwarte hemel met ontelbare sterren...
Na een hobbelige rit door de bergen arriveerden we op onze eindbestemming om 07.00 uur. We konden toen al de stoompluimen zien op diverse plaatsen, we waren net op een andere planeet toegekoemen. Het was hier ijskoud gezien de hoogte van 4390m. Achter de bergen kwam een streepje dageraad piepen. De gids nam ons mee naar de sterkste geiser, het geluid van de stoom leek net een machine. Ons gezicht werd verwarmd door de naar zwael ruikende stoom. De geisers zijn het meest actief bij dageraad, wat de reden is van vroeg vertrek. Stilaan wordt het dag, we zien pas dan de omgeving, we staan in een diepe vallei met meer dan 100 spuitende geisers en op de achtergond diverse vulkanen met een top van tegen de 6000m, deze zijn nog actief door meermaals per jaar een rookpluim uit te spuwen als een stille zucht. De omgeving heeft iets surrelistisch. We krijgen na een korte rondleiding een ontbijt, het gekookt eitje heeft gekookt in een warmwaterbron van 85 graden en zo zijn er hier genoeg...We rijden iets verder het terrein door om naar de oudste geisers te kijken, men kan hier tevens zwemmen in een warmwaterpoel van 35 graden, enkele dappere wagen zich hieraan... (ontbijt roept hier....verder verslag volgt...) De zon gaf wel om dit uur al wat warmte, opnieuw een helderblauwe lucht wat ons een enorm uitzicht gaf op de omgeving. De tocht ging dan verder naar een plaats waar diverse fauna en flora te zien waren, een soort oase in dit desolaat landschap met een enorm kleurenspel. Opnieuw verder naar een klein dorpje van 40 inwoners met een zeer klein pittoresk kerkje. Er werden natuurlijk diverse souvenirs verkocht
Na een hobbelige rit door de bergen arriveerden we op onze eindbestemming om 07.00 uur. We konden toen al de stoompluimen zien op diverse plaatsen, we waren net op een andere planeet toegekoemen. Het was hier ijskoud gezien de hoogte van 4390m. Achter de bergen kwam een streepje dageraad piepen. De gids nam ons mee naar de sterkste geiser, het geluid van de stoom leek net een machine. Ons gezicht werd verwarmd door de naar zwael ruikende stoom. De geisers zijn het meest actief bij dageraad, wat de reden is van vroeg vertrek. Stilaan wordt het dag, we zien pas dan de omgeving, we staan in een diepe vallei met meer dan 100 spuitende geisers en op de achtergond diverse vulkanen met een top van tegen de 6000m, deze zijn nog actief door meermaals per jaar een rookpluim uit te spuwen als een stille zucht. De omgeving heeft iets surrelistisch. We krijgen na een korte rondleiding een ontbijt, het gekookt eitje heeft gekookt in een warmwaterbron van 85 graden en zo zijn er hier genoeg...We rijden iets verder het terrein door om naar de oudste geisers te kijken, men kan hier tevens zwemmen in een warmwaterpoel van 35 graden, enkele dappere wagen zich hieraan... (ontbijt roept hier....verder verslag volgt...) De zon gaf wel om dit uur al wat warmte, opnieuw een helderblauwe lucht wat ons een enorm uitzicht gaf op de omgeving. De tocht ging dan verder naar een plaats waar diverse fauna en flora te zien waren, een soort oase in dit desolaat landschap met een enorm kleurenspel. Opnieuw verder naar een klein dorpje van 40 inwoners met een zeer klein pittoresk kerkje. Er werden natuurlijk diverse souvenirs verkocht
-
04 Maart 2011 - 13:17
Magali:
hoop dat het ontbijt gesmaakt heeft...
en waren jullie ook bij de "dappere"
ik ben ook benieuwd naar de rest van
de dag...grtjes x -
04 Maart 2011 - 18:01
Kathleen En Martin:
Nu ben ik toch eens gaan snuffelen op internet naar afbeeldingen van San Pedro de Atacama (als we dan toch geen fotookes krijgen :-). Inderdaad weerom adembenemend. Dienen perro das die van jullie dus hé! Tegen kleine hondjes en jonge tieners gedraagt hij zich echter als een echte maton. Hopelijk kent hij jullie nog bij terugkomst. Allez geniet er nog met volle teugen van want hier kunt ge u toch niet opwarmen, maar er is beterschap in vooruitzicht voor de krokusvakantie. Ik denk da ge beter een karton chileense wijn meebrengt want ik heb zo'n vaag gevoel dat jullie binnenkort wat flessen mogen gaan uitschenken. Hasta la vista, Martinos -
04 Maart 2011 - 18:40
Annemie:
Allé, de laatste nachten lijken wel héééél kort te zijn! Maar ja, de mooie dingen die jullie te zien krijgen maakt dat wel goed.
Ik heb deze namiddag gedaan wat Annemieke wilde doen : een Chileens fleske gekraakt. Er kwam, al was het een flauw, zonnetje bij te pas en het leek een beetje vakantie. Weliswaar zonder geisers, geen zwemgelegenheid, maar ja, het was toch genieten. Een beetje dankzij jullie reisverslagen... Geniet, geniet... -
04 Maart 2011 - 18:59
Herman:
En Luc, deze keer niet te veel last van hoogtevrees ? of genoeg cocabladeren gekouwd :-)
vanavond is ons lolaake op slaapbezoek; ze is weer schattig. ze is net op mijn schoot komen kruipen.0 ,k ; u b b bn bnb bn da's Lolaake haren tekst.
groetjes,
herman -
04 Maart 2011 - 21:56
Christine:
Ja fotookes . . . ..Diie krijgen we hier wel te zien als jullie bekomen zijn van de reis . . .jullie nog veel genieten en breng die zon van daar een beetje mee
Groetjes Christine xxxxx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
